ROME

Zaterdag 4 januari 2014 Rome

We zijn vroeg wakker..vol verwachting van wat we vandaag allemaal gaan zien. Half 9 in de bus naar de Termini (station) en daar overstappen op lijn 40 St Petri. Inderdaad we gaan eerst naar de St Pieter en het Vaticaans museum. Omdat we in onze gids lazen dat op zaterdag het museum al om 12.45 uur sluit, beginnen we daar. Er staat een rij van zo’n 300 meter voor de ingang, maar het loopt gestaag door. Diverse aanbieders/gidsen proberen mensen in de rij voor een hogere entreeprijs een soort voorrangsdienst te verlenen. Ze hebben blijkbaar een aantal gereserveerde kaartjes achter de hand. De prijzen lopen op naar gelang de rij langer is!! Na een uurtje zijn we bij de ingang en gaan eerst door de controlepoortjes en dan naar de kassa. Voor €16,- pp kunnen we naar binnen. Ondertussen hebben we gezien dat het museum net als andere door de weekse dagen tot 18.00 uur open is. We hoeven dus geen haast te maken om de Sixtijnse Kapel te kunnen zien en kiezen dan ook voor de lange route er naar toe. Het is erg druk met veel verschillende nationaliteiten en ook de grote groepen met gids (en vlaggetje) komen we tegen. Er is een eenrichtingsroute; erg handig. Ook het plattegrondje geeft goed aan waar van alles te zien is. We kijken onze ogen uit: wat een grote prachtige collectie is hier verzameld. Niet voor niks het grootste museum ter wereld met z’n 300 zalen. We bekijken Griekse, Etruskische en Romeinse oudheden. Daarnaast ook vroegchristelijke, renaissancistische en moderne kunst. De door Rafaël beschilderde appartementen zijn een lust voor het oog met als topstukken: De school van Athene en de Transfiguratie. Als we in de Sixtijnse kapel komen is het er mudjevol. Bewakers proberen de mensen door te laten lopen, er wordt omgeroepen dat hier niet mag worden gefotografeerd en gevraagd om stilte!! Het is er nog al donker en hoog, zodat je maar moeilijk al die mooie scènes uit Genesis, geschilderd door Michelangelo, kunt zien. Hierna bezoeken we nog de “Pinacoteca” : een voornamelijk religieuze kunstcollectie met werken uit de 15^e tot de 19^e eeuw van o.a. Leonardo da Vinci, Rafaël en Caravaggio. We zijn onder de indruk van dit alles. Het is al twee uur als we weer buiten staan. Dan op weg naar de Sint Pieter. Ook hier staat een lange rij wachtende tot op het grote plein. Deze rij loopt vlot door want behalve weer een X-ray, hoef je geen entree te betalen om de kerk te bezichtigen. Wel als je de koepel in wilt of de schatkamers. We vergapen ons aan de enorme grootte (211 meter lang en hoog tot en met de koepel 136 meter). De Pietà van Michelangelo dateert uit 1499 en is sinds 1972 achter glas geplaatst omdat toen iemand het werk opzettelijk heeft beschadigd. Verder staat het er vol met beelden en monumenten voor de diverse pausen. Via de catacomben komen we weer bij de uitgang waar we nog even de mooi versierde deuren bekijken.

Tegen half vier lopen we richting de Tiber, steken de Pont Vittorio Emanuel over en hebben een mooi zicht op Castel Angelo. Af en toe miezert en nu een beetje. De Corso V. Emanuel komt uit bij Piazza Venezia waar we het monument ter ere van koning Emanuel bekijken. Er is een erewacht bij het graf van de onbekende soldaat. We zijn op weg naar het station en komen langs het Forum Romanum en iets verder het Colosseum. Deze staat half in de steigers net als de Boog van Constantijn. We lopen om de arena heen en het begint al te schemeren. Iets verder op zien we een metrostation en we pakken die voor 2 haltes naar het station. Daar stappen we over op lijn 105 die ons terug brengt naar de camperplaats. Nog even aan de overkant wat inkopen doen bij de Dem supermarkt en dan kunnen we uitrusten. Het is niet de afstand waar je moe van wordt maar het geslenter (vanwege de drukte) door het museum. Maar wat hebben we machtig mooie dingen gezien vandaag!!

Zondag 5 januari 2014 Rome

Om 08.00 uur worden we wakker van een gigantische onweersbui! Ook vannacht ging het flink te keer. Tegen tienen klaart het op en gaan we op pad. We wurmen ons in de propvolle bus en staan als haringen in een ton tot aan het station. Daar nemen we de metro richting Batistini en willen bij Flaminia uitstappen. Deze lijn komt ook langs de St Pieter en dat is te merken. Acht rijen dik staan de mensen op het smalle perron te wachten. Maar iedereen kan mee, weer dicht op elkaar gepropt. Als we uitstappen regent het weer even, maar gewapend met onze parapluutjes gaan we richting Piazza del Popolo met zijn leeuwenfontein en obelisk. De parapluverkopers doen goede zaken; er lopen er tientallen rond. In de Santa Maria kerk is een dienst gaande dus we kunnen niet alles bekijken. We wachten er even tot een plensbui over is en gaan via de Via dei Condotti ( met enkele van de chicste winkels en modeboetieken van topontwerpers) richting De Spaanse trappen en Piazza di Spagna. Je kunt nu niet op de trappen zitten want ze zijn nat van de regen maar het wemelt er van de bezoekers. We beklimmen de trappen en bekijken helemaal boven in de Trinitá dei Monti kerk, een barok interieur met 3 kapellen, allemaal met schitterende altaarstukken en fresco’s. De ludieke fontein voor de trappen is gemaakt door Bernini in de vorm van een marmeren zinkende boot. Het volgende hoogtepunt op onze route is de Trevi-fontein. Het is hier dringen, maar de schoonheid van deze creatie is overweldigend. Veel groter dan ik had verwacht. Heel ingenieus tegen de achterkant van een palazzo geconstrueerd aan het eind van een aquaduct. Resoluut worden mensen die op de fontein willen klimmen voor een foto terug gefloten door agenten. Dan gaat het verder naar het Pantheon; alweer zo’n indrukwekkend gebouw, bijna 2000 jaar oud. Zestien roze en grijze granieten zuilen ondersteunen de geveldriehoek. De koepel is precies even hoog als breed (43 m) en het gat in het midden (8 meter in doorsnee) laat licht door en ook regen! Er precies onder wordt de ruimte met paaltjes en touw afgezet om te voorkomen dat mensen er natte voeten krijgen. Twee Italiaanse koningen liggen er begraven en ook Rafaël, de lieveling van de Romeinse renaissancekunst, die al op 37 jarige leeftijd stierf. De vloer en de muren bestaan uit marmer in verschillende kleuren en in mooie patronen gelegd. Alle winkels zijn vandaag open en ondanks de regen is het erg druk.

Piazza Navona is een complete verrassing. Het plein staat helemaal vol met kramen en een draaimolen. We moeten de drie fonteinen zoeken tussen al het volk en de kooplui. De middelste fontein: Fontana dei Quattro Fiumi, gemaakt door Bernini, symboliseert in vier beelden rivieren van diverse continenten . We hebben nog een kerk daar in de buurt op ons lijstje staan maar die is pas weer over een uur open. We wandelen weer richting het Pantheon en komen aan de andere kant ervan Bernini’s olifantenobelisk tegen en de erbij gelegen Gotische kerk: de Santa Maria sopra Minerva. Binnen is een koor met orkest aan het repeteren en we blijven een tijdje luisteren : dit zijn beslist geen amateurs. De akoestiek is er geweldig! We zien hier Michelangelo’s gewaagde, gespierde weergave van de Verlosser die zo naakt was dat de kerkleiders er een bronzen kleed aan toe voegden. Links en rechts nog het een en ander bewonderend, gaan we richting station. Het is weer gaan regenen en we hebben vandaag genoeg nieuwe indrukken op gedaan. Toch zijn er ook minpunten aan deze stad te melden: het drukke verkeer, de vele bedelaars, sommige languit op de grond liggend, een overdaad aan straatverkopers, smerig stinkende overvolle containers en de vele graffiti op de muren. Desondanks een stad om lang aan terug te denken en misschien nog wel eens terug te komen….hoewel…we hebben geen muntje over onze schouder in de Trevi gegooid…

Morgen gaan we weer een eindje verder richting Sicilië…

Naar Cinque Terre

26 december 2013…2^e kerstdag Van Diano Marina naar San Rocco

Het heeft de hele nacht gehoosd en het halve camperterrein staat blank. Gisteravond heb ik tevergeefs geprobeerd om te internetten. Vanmorgen probeer ik het nog eens en zo waar er is nu wel een goede wifi verbinding. Nart vult ondertussen de watertank weer aan en leegt de vuile. Ik haal de post op en bekijk even facebook en het eerste verhaal en de foto’s kunnen op het reislog. In de nog steeds stromende regen vervolgen we onze route langs de Riviera di Ponente. Er zijn leuke plekjes om te stoppen maar het weer laat niet toe dat we even de benen strekken. Na een korte lunchstop net na Pietra Ligure aan een bulderende zee. In Cogoleto is de brandweer op drie plaatsen ondergelopen panden aan het leegpompen; de slangen liggen over de weg. Tegen half vijf zijn we eindelijk Genua voorbij. Ondanks dat het zou moeten gaan schemeren, wordt het toch nog even lichter buiten. Het wolkendek begint te scheuren! En dan in Sori wordt het eindelijk droog! We beginnen aan een stevige klim naar San Rocco. Of beter gezegd een grote parkeerplaats net voor dat dorp. Door de week kan men hier gratis parkeren. Nu is de parkeerplaats nagenoeg leeg. De toegangsweg (verboden voor campers) staat wel mudje vol met auto’s. We stappen uiteraard direct op en wandelen het stukje naar San Rocco zelf (450m). Het is een minidorpje tegen de helling op gebouwd met achteraan een grote kerk. Daar zien we diverse wandelpaden het Parco di Monte de Portofino in, zodat we morgen hier genoeg te doen zullen hebben. Ook is er een pad omlaag naar Camogli. Nog een interessant doel morgen en er is voor morgen een zonnige dag voorspeld!

27 december 2013 San Rocco

Doordat het vannacht compleet helder is geworden, is het ook in de camper een stuk afgekoeld. 13°C bij het opstaan! We blijven ook de komende nacht hier staan. En op deze schitterende dag met staalblauwe onbewolkte lucht gaan we twee wandelingen maken. Tegen tienen gaat het allereerst via San Rocco naar Punta Chiappa. Dat begint uiteraard met genieten van het weidse uitzicht over de Golf van Genua en de besneeuwde bergen daar achter. Dan nemen we het pad achter de kerk in de richting van Punta Chiappa. Rechts steeds zicht over de zee en de kust. De paden/traptreden zijn in het begin geplaveid en dus prima om te wandelen. Na een half uur komen we bij het kerkje en huizen van San Nicolò aan. Aan de linkerkant van dat kerkje vinden we in de muur naast het pad een cache verstopt. We wisselen een coin voor de travelbug, die we uit Nederland hadden meegenomen. We vervolgen dit pad nu (bij het kerkje werden 2 paden naar Punta Chiappa aangegeven). Dit is een smal bos- bergpaadje, dat meer concentratie bij het lopen vereist. Om 11.00 komen we aan het punt waar de 2 paden weer samenkomen en gaat het over een comfortabeler pad door. We passeren een hijsinstallatie om vracht van het water naar boven te halen. Je houdt het niet voor mogelijk maar hier beneden zijn 2 restaurantjes; ’s zomers geopend. Even later komen we dan bij Punta Chiappa aan. Een schiereilandje dat grotendeels uit conglomeraatgesteente en basalt bestaat. Er staan wat gedenkstenen voor verdronken vissers. Bij een van die inscripties vinden we de 2^e cache. Voor we omkeren zitten we een tijdje in de zon naar de golven te kijken. Uiteraard nemen we nu het andere pad. Dat brengt ons na even stijgen weer omlaag naar het haventje van Porto Pidocchio. Dit is de enige plek aan de Ligurische kust, waar nog steeds op de ouderwetse wijze tonijn wordt gevangen lezen we op een informatiebord. Nart maakt foto’s van meeuwen en aalscholvers voor we weer steil bergop gaan. Er is nu aardig wat volk op weg naar beneden. Tegen één uur zijn we weer bij de camper op 250 m hoogte.

Na lunch en rust stappen we om 13.45 uur op. Het is inmiddels aardig druk geworden op de parking. Er gaat in San Rocco tegenover de kerk een straatje omlaag en via een lang trappenpad dalen we af naar Camogli. Tussen bemoste muren, heggen, tuinen en af en toe wat huizen door komen we rap in dat schitterende vissersdorp. Ook in deze tijd van het jaar een toeristentrekpleister. We komen via een pleintje het dorp in, waar de “Dragu” ten toon gesteld wordt. Een zeil/roeiboot waarmee Camogli bij vele vlootshows over de hele wereld de show steelt. We kuieren over de kades genieten van de mooie plaatjes, de boten, de mensen op de terrassen enz. Tegen half vier beginnen we dan aan de terugweg. Op het eerder genoemde pleintje naast de boot zien we een buitenmaatse (doorsnede 4 meter) koekenpan, waarin op de 2^e zondag in mei (sinds 1952) grote hoeveelheden sardientjes worden gebakken en gratis uitgedeeld. Een grote happening aan de foto’s te zien. Het kost ons kruim om dat trappenpad weer te bestijgen. Ik tel de treden en las na elke 100 een korte adempauze in. Het blijken er uiteindelijk 835 te zijn! In San Rocco gaat het winkeltje net open en kopen we wat voor het eten. Al met al was dit een grandioze dag.

Zaterdag 28 December 2013 Via Portofino naar La Spezia.

We worden wakker door de luidruchtige Italiaanse kindjes van onze Italiaanse camperburen. We zien nog geen zon maar het is droog. Vandaag rijden we via Portofino naar La Spezia via de kustweg. Portofino komen we echter niet in omdat het helemaal autovrij is en zelfs ver buiten het centrum staan borden die aangeven dat campers niet zijn toegestaan. We draaien om en rijden via Rapallo weer terug naar de SS1. Het is erg rustig op deze weg; geen wonder….het grootste stuk mag er maar 30km/uur worden gereden?? De reden is ons volkomen onduidelijk. Maar er is genoeg te zien onderweg; prachtige vergezichten en Nart heeft veel tijd om foto’s te maken. Tegen twee uur zijn we op de camperplaats op het terrein van diverse hulpdiensten vlak bij het havengebied. Er staan veel (Italiaanse) campers. Er zijn servicefaciliteiten en je mag zelf weten hoeveel je betaalt….Omdat we morgen naar Cinque Terre willen( alleen per boot of trein bereikbaar) nemen we eerst de bus naar het treinstation om te kijken hoe laat er treinen gaan en wat de verdere mogelijkheden zijn. We pikken de nodige informatie op en wandelen dan via het centrum terug naar de camperplaats, waarbij we onderweg nog even een “Penny-market” aandoen voor wat boodschappen. Tegen zessen zijn we daar dan weer en zien dat het aantal campers nog meer is uitgebreid. Er valt ’s avonds af en toe een buitje; hopelijk is het morgen weer droog.

Zondag 29 december 2013 Cinque Terre

Het weer is prima..lunchpakketje mee en we zijn op weg naar Cinque Terre. Met de bus naar het treinstation en daar voor 2,70 pp naar het verste (5^e) dorpje van de Cinque: Monterosso al Mare. Daar zoeken we het begin op van de wandeling naar Vernazza (6km) via de kust/wijnbergen. Het is een schitterende route. Hoewel we eigenlijk hadden verwacht dat er veel volk op pad zou zijn (gezien het aantal treinreizigers) valt het reuze mee. De uitzichten zijn fantastisch en het is aardig wat klim en daalwerk voordat we na een dikke 2 uur Vernazza in zicht krijgen. We bekijken het prachtige dorp met zijn terracotta/zandkleurige gebouwen en eten onze boterhammen op een bankje aan de haven. Dan nemen we de trein naar een dorp verder: Corniglia; van daar uit hebben we mooi zicht op alweer het volgende dorp: Manarola. Als laatste bezoeken we Riomaggiore . Hier hebben we een uur en drie kwartier om alles te bekijken: het wat saaie dorp zelf, de kerk, de haven en de beroemde Via del Amore, die tussen Manarola en Riomaggiore loopt, maar nu is afgesloten vanwege instortingsgevaar. Het wemelt overal van de Aziatische toeristen. We drinken een lekker rood wijntje in een trattoria. De trein terug naar La Spezia is aan de late kant, zodat we nog net vanaf het perron de zon in zee zien verdwijnen. Terug in La Spezia halen we op het nippertje bus L naar Lerici die voorbij de camperplaats komt. Om half zes zijn we weer “thuis”. Wat een schitterende dag!

Waalre - Avignon - Italiaanse Riviera

21 december 2013. Van Waalre naar Thierville sur Meuse.

Om een uur of elf vertrekken we, als we alles hebben ingeladen; de watertank en de nieuwe accu vol. Via Hasselt, St Geertruid en Dinant gaat het Belgie door. Bij de pauzes onderweg is het geen weer om even een wandelingetje te maken, erg koude wind en geregeld motregen. Om 16.00 uur passeren we dan de Franse grens. Na 301 kilometer vinden we het genoeg: het is dan half zes en donker. De camperplaats, vlak bij Verdun, is gratis. We wandelen even naar het centrum, maar daar is niet veel te beleven. Terug, de kachel aan en een potje koken.

22 december 2013. Via Dijon en Macon naar La Chapelle-de-Guinchay

Bijtijds eruit; we ontbijten terwijl er groepjes hardlopers voorbij joggen. We gaan met regen weg maar eenmaal Dijon voorbij wordt het droog. De buitentemperatuur stijgt ook aardig. Het is zondag en erg rustig op de weg. Geen vrachtverkeer! We volgen de Maas en passeren in Domremy-la-Pucelle het geboortehuis van Jeanne d’Arc. Dan gaat het door de Bourgognestreek met z’n uitgestrekte wijnvelden. In en om Macon stikt het van de rotondes, maar het ziet wel gezellig uit. 687 km staat er op de teller als we bij het toeristenbureau van La Chapelle-de-Guinchay de camperplaats vinden. Even op en neer naar het centrum, maar al te donker om veel te kunnen zien van de omgeving.

Maandag 23 december 2013 Naar Avignon.

Na de diverse sanitaire werkzaamheden vertrekken we met volop zon verder naar het zuiden. De kraan was afgesloten dus hebben we hier geen water kunnen innemen. Af en toe een file (voor Lyon) en veel vrachtverkeer, maar toch schiet het goed op. Zon in de ogen dus het is opletten! Langs de LIDL voor de boodschappen en tanken bij de Carrefour. Ons einddoel vandaag is Avignon (288km) en daar willen we graag voor donker op de brug dansen. We rijden langs de Saone en later de Rhône. Net Montélimar voorbij maken we een lunch-en wandelpauze naast de rivier. We vinden tegen half vijf vlot de P+R bij Avignon. Hier is een stuk parking speciaal voor campers gereserveerd. Er staan er een stuk of 10 als we aankomen. Er gaat een gratis shuttlebus naar het oude centrum maar wij gaan liever te voet. Het ziet er spectaculair uit met z’n groten muren en torens. De brug over en we zijn er al en zien meteen de oude brug liggen (eigenlijk is het maar een halve!). Je moet entree betalen om er op te mogen, maar helaas gaat de kassa al dicht, zodat we het maar op het bekijken van de onder/zijkanten houden. Binnen de muren komen we al snel op Place de l’Horloge waar een drukke gezellig kerstmarkt is. Ook bekijken we het Palais des Papes en de diverse andere mooie oude gebouwen zoals de Marie, het Theater en de Kathedraal. In de Marie is een grote kerststal in Provence-stijl en de Kerstman neemt hier het ene na het andere kind op schoot. Ze kijken niet allemaal even blij! Tegen half zeven zijn we op de camperplaats terug. Het weer is fantastisch, om half elf hebben we nog steeds de kachel niet aan! Buiten nog 15 graden!

24-12-2013…door de Provence naar de Cote d’Azur….St Laurent-du-Var (Nice)

Met Radio Emotion op de zender schrijf ik even het dagverslag. Allemaal oude Franse chansons. Avignon verlieten we vanmorgen met prima weer. Echter hoe verder we oostwaarts reden hoe donkerder de lucht werd. Het gaat via Aix en Provence over de route National richting Nice. Naast wegen vol platanen zien we nu ook de eerste cipressen. Van Fréjus rijden we een schitterend traject naar Cannes door het Massif de Esterel. In Entibes krijgen we een gigantische hoosbui op ons dak. Palmbomen versieren hier de route en even later ook parasoldennen. De subtropische sfeer begint al door te dringen. In St Laurent-du-Var zijn 2 camperplaatsen. De eerste is overvol en ik begin me al een beetje Maria te voelen, die geen plaats in de herberg kon vinden. Dan door naar nummer 2 en warempel daar zijn nog twee gereserveerde plaatsen vrij. Het is hier wel wat rumoeriger dan de eerste, maar deze is dan weer dichter bij de zee…Totaal op de teller 1244 kilometer. Nog een kleine 40 km en we zijn in Italië!

25-12-2013. Eerste Kerstdag: Italië in en via San Remo naar Diano Marina.

Nart gaat, ondanks de regen, toch nog even terug naar de rivier om te kijken of er nog wat vogels te spotten zijn. Tegen elf uur vertrekken we van de parking. We crossen door Nice en Monaco, waar het erg rustig is. In Menton tanken we nog even want in Italië is de diesel minstens 20 cent duurder. Vlak voor San Remo stoppen we voor de lunch en net erna rijden we een paar kilometer landinwaarts naar Bussana Vecchia. Boven op de berg en via een smalle weg komen we er. Het is een dorp dat in 1887 werd getroffen door een enorme aardbeving, waarbij meer dan 2000 doden vielen. Nu is het een verlaten dorp waar zich een aantal (vooral Engelse kunstenaars) hebben gevestigd. Erg indrukwekkend; de resten van de kerk en een aantal bouwvallen staan er nog. Het is wat lastig keren, want zoals gewoonlijk storen Italianen zich niet zo aan parkeerverboden. Van boven af is er een grandioos uitzicht over de regio tot aan de Middellandse Zee, alleen nu is het nogal bewolkt. Nog een kilometer of 30 en we zijn in Diano Marina, een camperplek uit de Fattore Amico gids. Deze gids bevat een aantal adressen (meestal van wijnboeren of andere kwekers)waar camperaars gratis kunnen overnachten. We worden er hartelijk ontvangen. Er is een winkeltje en het blijkt een groot camperpark te zijn met alle voorzieningen. Wie lid is van Fattore Amico mag er gratis overnachten en gebruik maken van de faciliteiten. Ondertussen regent het nog steeds….zodat we een wandeling naar zee maar even uitstellen.

Op weg naar Rome

30 december 2013. La Spezia – Marina di Pisa.

Na water lozen en tanken en de vrijwillige gift aan de ambulancedienst, rijden we na een vrij koude nacht om 10.30 uur weg na al weer 1589 km. De zon verdrijft al snel de kou en zal de hele dag volop schijnen. We rijden om Lerici heen en zien voortdurend de Appennijnen op de achtergrond. We zijn inmiddels Liguria uit en Toscane in gereden. Verder is het een rommeltje langs deze veelal slechte weg. We gaan via de drukke strandweg naar Viareggio. Het kanaaltje met boten en een roestige brug herkennen we van de vorige keer (2005?). Even verder doen we uitgebreid boodschappen bij de LIDL. Het gaat dan van de kust af richting Pisa. We zien de toren vanaf de doorgaande weg en slaan even later af naar Marina di Pisa. Daar parkeren we tegen de strandweg aan op een groot braakliggend terrein bij nog enige andere campers. Na de lunch verkennen we de omgeving en die bevalt zo goed dat we besluiten hier te blijven.. We kijken eerst bij de haveningang en de jachthaven. Er liggen een aantal grote jachten te pronken. Hier stroomt de Arno in zee. Vervolgens volgen we een heel eind de “boulevard” met hier en daar een restaurantje. Gezellig dus en volop zon! In de verte zien we de haven van Livorno. Een mooi gezicht zijn ook de vissershutten met grote netten met de hoge ruige bergen op de achtergrond. Er is weer een mooie zonsondergang te zien. Als ik tegen zevenen een potje aan het koken ben, wordt er op de deur geklopt: politie…De agent deelt ons vriendelijk mede dan we hier niet vannacht mogen blijven staan…hebben we een verbodsbordje over het hoofd gezien? Hij wijst ons aan waar we wel mogen overnachten; zo’n 1500 meter verder op aan de strandweg is een camperplaats. We zien dat ook de andere campers die kant op gaan. ….en we sluiten aan.

31 december 2013 Naar Marina di Grossetto

Om half tien vandaag al onderweg. De wegen zijn niet al te best. Ook vandaag zijn er veel wielrenners op de weg. Ze storen zich niet aan verkeersregels en rijden breed uit. Het gaat langs Livorno en Cecina over de S1. Opeens staan we voor een toldoorgang: 0,60 cent betalen voor een nieuw stukje autostrada….We passeren San Vincenzo en slaan af richting Populonia. Er staat een verbodsbord voor voertuigen breder dan 2,00 meter. Met de spiegels erbij zijn we dat. Een uitgebreide tekst eronder vertelt echter dat dit alleen in de zomermaanden geldt. Dus kunnen we door tot aan de parking bij het archeologisch park onder Populonia. Het park is helaas dicht en parkeren is hier nu gratis. Aan het begin van de 20^e eeuw werd hier een uitgestrekte Etruskische necropolis (dodenstad) blootgelegd met prachtige soms nog puntgave graftomben. We willen hier de wandeling uit de ANWB Actief en Anders-gids Toscane maken: 8 kilometer, 2.30uur. We lopen de berg op voor het begin van de tocht in Populonia, een pittige klim van 20 minuten. We kijken even rond bij het kasteel en het uit 1 straatje bestaande, ommuurde dorp. De wandeling gaat langs de vervallen kapel van San Quirico en door een schitterend bos met kurkeiken en parasoldennen. Regelmatig moeten we plaats maken voor mountainbikes die hier de heuvelachtige paadjes hebben ontdekt. Als we op een open hoogte komen hebben we mooi zicht op de kust bij Piombino, het eiland Elba en zelfs Corsica. Tegen drieën zijn we terug. We rijden nog een 50 kilometer door om op een mooie parking aan het strand van Maritima di Grossetto oud en nieuw door te brengen. Natuurlijk nog even een rondje over de verlaten boulevard lopen. Er zijn maar weinig restaurantjes open en degene die open zijn hebben een speciaal oud/nieuw-menu à 60 euro…Er staan veel campers. Het valt op hoeveel Italianen in hun camper rondrijden. We zijn tot nu toe geen een Nederlander tegen gekomen.

BON ANNO!!!!! 1 januari 2014 Alberese – Talamone – Alberese

Het viel om 24.00 uur erg mee met het geknal aan het strand; misschien een kwartiertje en toen was het weer stil. Als we opstaan schijnt de zon al volop; een strakblauwe lucht. We rijden naar Albarese, want daar is de start van een aantal spectaculaire wandelingen in het Regionaal Natuurpark Maremma. Als we er tegen half elf aankomen blijkt de shuttlebus naar het startpunt (Pratini) van de diverse wandelingen om 10.00 uur te zijn vertrokken. Morgen om 09.00 uur gaat er weer een. Maar we kunnen wel andere wandelingen maken vanuit Talamone, de zuidpunt van Maremma. Dat gaan we dus doen. 18 km verderop parkeren we dan in Talamone aan de haven en zoeken de entree van het park. Dat staat niet duidelijk aangegeven maar na even rondvragen worden we op de juiste route gezet…helemaal naar boven! Het is een steile, lange klim tot aan de ingang. Met behulp van de routekaart kiezen we een wandeling uit: Lengte: 8 km, Tijd: 4 uur, moeilijkheidsgraad: uitdagend. Het eerste gezwoeg naar de start blijkt het zwaarst, de rest valt erg mee. Een prachtige tocht merendeels door laag struikgewas ( heg, hei, brem, “macchia”, cistus en andere kruidachtige gewassen), en wat hogere bomen (eikenbomen, hulst, naaldbomen, pistache). Regelmatig hebben we zicht op zee en de eilanden voor de kust. Het gaat omhoog en omlaag; het is een prachtige tocht! Halverwege eten we onze boterhammen in het zonnetje. Het laatste stuk, helemaal naar het strand laten we voor wat het is en gaan aan de andere kant van de berg (Punta del Corvo) weer terug. Tegen drieën zijn we weer beneden aan de haven. We rijden terug naar de parking in Alberese tegenover de park-info; daar kunnen we overnachten om morgen alsnog een van de andere wandelingen te maken. Het is hier een schitterende natuur!

2 Januari 2014 Via het schiereiland Argentaria naan Montalto Marina

Gisteravond zijn we eindelijk de eerste echte Italiaanse pizza gaan eten in de enige pizzeria van dit dorpje. Het was heerlijk: gebakken in een houtgestookte oven! In de camper terug blijkt dat de waterpomp niet meer werkt??? Gelukkig hebben we watervoorraad genoeg buiten de watertank. Vannacht regende het af en toe en als we wakker zijn blijkt het behoorlijk bewolkt. Nart gaat eerst de waterpomp eruit halen; zo te zien is die inderdaad kapot. We zullen een nieuwe ergens moeten kopen. Vandaag gaan we niet wandelen maar een ritje maken via het schiereiland Argentaria en de lagune van Orbetello. We willen het hele rondje maken tot aan Porto Ercole, maar halverwege wordt de weg zo smal en staan er verbodsborden voor grotere auto’s/ aanhangers/caravans e.d. dat we toch een andere route moeten nemen. We rijden dus vanaf de andere kant Porto Ercole in. Helaas hier overal verbodsbordjes voor campers. Dan gaan we de tweede dam over terug naar het vaste land en parkeren vlak voor Orbetello op een grote parking aan de lagune. We zien veel watervogels, o.a. flamingo’s. We lunchen er en wandelen een flink eind langs de waterkant en door het stadje zelf. Ik probeer nog even in de plaatselijke bieb een internetpunt te vinden maar deze is helaas gesloten vandaag. Dan rijden we door naar Montalto Marina en vinden daar een mooi plekje vlak bij het zwarte lavastrand. Ondertussen zijn we de provincie Lazio in gereden. Natuurlijk even een korte wandeling over dit strand. Het waait flink en de zon heeft zich vandaag nog niet laten zien. Morgen door naar Rome. We vinden in de Facile-en route-campergids een camperplaats bij een camperonderdelen bedrijf. Dat komt goed uit…misschien heeft hij een nieuwe pomp voor ons. Bovendien ligt de plek vlak bij het centrum. Tot laat in de avond blijft de temperatuur zo goed dat het niet nodig is de kachel aan te doen!! Niels bericht ons dat de komende dagen de temperaturen in Rome boven de 15 zullen zijn, dus uitstekend voor de bezichtiging van alle mooie dingen daar.

Vrijdag 3 januari 2014 Naar ROME

We zijn er al vroeg uit. We waren de enige camperaars op deze zeer rustige plek. Om 9 uur draaien we de weg op richting Roma. Ook hier zijn de wegen van slechte kwaliteit, vol gaten en butsen. Net na 11.00 uur passeren we de G.R.A…(de grote rondweg om Rome heen) hé, hadden we hier niet moeten afslaan en doorrijden tot afslag 18? Onze navigator loodst ons echter dwars door het centrum naar de oostkant van de stad. Zo zien we ineens de St Pieter, steken we de Tiber over en via de Piazza Venezia komen we in de buurt het Colosseum. Dan gaat het richting station. Ik kom ogen en oren te kort: voetgangers die zich op de zebrapaden storten, scooters die links en rechts voorbij schieten en dan nog al die dubbel geparkeerde auto’s overal! Na nog een kilometer of 4 langs de trambaan, rijden we het terrein van de camperplaats op. Het had wat simpeler gekund maar we zijn er! We blijven hier 3 nachten. Voor 2 tientjes hebben we een nieuwe waterpomp. Nart zet hem erin en er komt weer water uit de kraan gelukkig. Dan ga ik eerst een wasje doen, de zon schijnt dus misschien…Wat later gaan we te voet wat boodschappen doen vlakbij en kijken we vast waar en hoe we morgen in het centrum komen. Een poging om reismee bij te werken lukt maar half…het verhaal staat er op maar het lukt niet om de foto’s te uploaden; de verbinding is erg traag…morgen nog maar een keer proberen.