Mercoledi 29 Gennaio 2014 Palermo – Monreale – Alcamo Marina

Na de nodige huishoudelijke activiteiten vertrekken we, met als gekregen souvenir, een grote kalender, tegen tienen van camperparking “GreenCar” uit Palermo. Het is druk verkeer en er is veel te zien op en langs de weg. We blijven ons verbazen over het rijgedrag van de Italiaan. We gaan naar het 7 kilometer verderop gelegen, Monreale, waar de mooiste kerk van heel Sicilie moet staan. We parkeren op de aangegeven parking en lopen omhoog naar het centrum en de kathedraal. Als we binnen komen zijn we een hele tijd sprakeloos. Waaauw!!! Zoiets hebben we nog nooit ergens gezien. Het interieur bestaat uit een overdaad aan, vooral goudkleurige, Byzanthijnse mozaieken, die bijbelverhalen uitbeelden. Ik loop van de ene kant naar de andere om alle afbeeldingen te bekijken. Ook het plafond en de met marmer ingelegde vloer zijn schitterend! En dan die pilaren! De Christus Pancreator trekt meteen de aandacht. De kerk werd in 1172 door de Normandische koning Willem II gesticht en moest wedijveren met de kathedraal van Palermo en die van Cefalù. Het moest ook de laatste rustplaats van deze koning worden. In een zijkapel staan weelderige beelden en andere kostbaarheden. We kunnen ook naar boven om vanaf daar de kruisgang en de tuin te bekijken. Het gaat via smalle trappetjes en gangetjes . Het uitzicht vanaf het dak is grandioos; we kijken helemaal over Palermo uit tot aan de zee. Hier is goed te zien dat Palermo in een soort kom aan de voet van de Monte Pellegrino ligt. Als we (eigenlijk nog niet) uitgekeken en gefotografeerd zijn rijden we via een mooie route door de bergen via Partinico naar de kust. Onderweg maken we nog een korte lunchstop. Opvallend dat het landschap hier zo woest en verlaten is. Al gauw hebben we zicht op de Baai van Castellamare en de bergen van het Parco della Zingaro. Hier beginnen ook de uitgestrekte wijngaarden van West-Sicilië. Op zoek naar een mooi plekje aan zee komen we uiteindelijk in Alcamo Marina waar aan het strand en bij een pizzeria een kleine parkeerplaats is. We gaan een flinke wandeling langs het strand maken in de richting waarvan we denken dat het centrum is. Het staat hier vol met vakantiehuizen met gesloten luiken. Kortom, het is gewoon uitgestorven. Een enkele visser heeft zijn hengels uitgeworpen en af en toe komt er een auto langs. Terug lopen we via de weg. We zijn door de verse groente heen en zoeken een winkeltje. We vinden alleen maar gesloten winkels en restaurantjes, zodat we het vanavond met een maaltijd uit de voorraadkast/diepvries moeten doen.

Giovedi 30 gennaio 2014 Wandeling door het natuurreservaat Zingaro.

Op het moment dat ik dit opschrijf (half 9 ‘s avonds), staat er buiten een flinke (warme) wind. Buiten is het nog 19 graden en binnen 25. Vanmorgen toen we op weg gingen naar Scopella en de zuidelijke toegang van het Zingaro-park waaide het al flink. Een van de toegangswegen was versperd door twee omgewaaide electriciteitspalen dwars over de weg. De draden lagen boven op een klein vrachtwagentje dat zich vast had gereden. De chauffeur stond op hulp te wachten en wees ons een andere weg naar Scopello. Inmiddels zagen we dat de politie de weg nu had afgesloten. Bij de ingang van het natuurreservaat krijgen we van de parkwachter een routekaartje mee als hulp voor de oriëntatie. De hoofdroute loopt parallel aan de kust en langs de flanken van majestueuze kalksteenbergen. Het is 7 kilometer naar de noordelijke ingang Cala Tonnarello dell ‘Uzzo. We passeren een aantal afdalingen naar mooie strandjes en turkooizen baaien, grotten en een tweetal (nu gesloten) museumpjes. Tijdens de wandeling over de omhoog en omlaag kronkelende rotspaden wanen we ons in een subtropische botanische tuin. Het wemelt er van de dwergwaaierpalmen, pluimgraspollen, affodil en wilde venkel. De euphorbia bloeit uitbundig en verspreid een doordringende geur als je er langs komt. Verder zien we paarse lissen, grote roosmarijnstruiken en de eerste amandelbomen in bloei. Het is een fascinerend landschap waar we doorlopen met aan de ene kant, een eind beneden ons de zee en aan de andere kant de hoge, soms rafelige bergkammen en toppen. We passeren een grote grotingang die niet toegankelijk is. Na 2 uur zijn we bij de noordingang en zien een eindje onder het pad, een schitterende picknickplaats. Perfect om onze boterhammen op te eten en uit te rusten. Heerlijk in het zonnetje. Op de hele route zijn we een slechts handvol mensen tegen gekomen en we kuieren de 7 kilometer terug. Nou…. kuieren…het is af en toe flink klimmen! Even wat drinken en dan op zoek naar een mooi plekje voor de nacht. Dat vinden we al na 8 kilometer, net voor Castellammare del Golfo op een parkeerplek vlak aan zee. We kunnen vannacht weer heerlijk slapen met het geluid van de golven op de achtergrond. Het was weer eens een spectaculaire dag!

Venerdi 31 Januari 2014 Via Segesta naar San Vito lo Capo

Voordat we tegen half 10 vertrekken poetst Nart de voorruit zorgvuldig. Nog geen 5 minuten later zit die onder de modderdruppels….. Er vallen wat spetters regen…Het regent zand! De lucht is tamelijk bewolkt vanochtend: vol met bruin/gele zandwolken. We rijden eerst naar de Lidl in Alcamo. Gisteravond ontdekte ik dat er een optie in ons navigatiesysteem zit om supermarkten te vinden. Erg handig; hij geeft meteen het adres/coordinaat erbij! We gaan vandaag naar de tempel van Segesta, een eindje het binnenland in, maar het moet de moeite waard zijn volgens onze Capitoolgids. En dat klopt inderdaad. De nooit afgebouwde temple uit 426 voor Christus is schitterend gelegen in het landschap. Eerst bekijken we de tempel zelf en dan klimmen we de ernaast gelegen heuvel op waar restanten liggen van een theater, een kerk, wat huizen en een marktplein. Het zicht van boven af is spectaculair zoals je op de foto’s wel kunt zien. Overal om ons heen weer die uitbundige plantengroei; dwergwaaierpalmen, venkel, gele oxalis, oranje (gouds?)bloemen,we komen zelfs een paar orchideeen tegen. In de middag rijden we via een stuk snelweg door zachtglooiende heuvels weer in noordelijke richting. We moeten om een paar hoge bergruggen heen. Eerst richting Trapani, dat aan de westkust ligt en dan helemaal de punt in naar San Vito lo Capo. We passeren Custonaci, waargrote marmerafgravingen zijn. We kijken in San Vito even bij het haventje en de vuurtoren, maken een servicestop bij camping La Pineta(de man vraagt 10 euro!) en rijden vervolgens langs de kustweg terug en vinden een rustige strandparking ergens tussen Castelluzzo en Macari. Afgezien van al dat zand was het toch weer een prachige dag!