Woensdag 5 februari 2014 Sciacca

Salvé zeggen de Sicilianen hier tegen elkaar als begroeting. Een soort wees gegroet dus. Vanochtend vertrokken er een flink aantal campers van de parking, maar aan het eind van de middag stonden er alweer 2 keer zoveel, waaronder een bij elkaar behorende groep Italianen die de giro de Sicilia aan het maken is. Bij het weggooien van een zakje afval in een van de containers schrok ik me rot; er sprongen 3 katten uit! Er lopen nogal wat zwerfhonden en katten rond. Er zijn camperaars die de beesten eten voeren dus blijven ze op de pier rondhangen. We gebruiken deze zonnige dag om de bovenstad te verkennen. We krijgen bij het infokantoor een plattegrond en lopen een route langs een aantal kerken, paleizen, pleinen en een kasteel. De stad doet wat onderkomen aan en de gebouwen hebben onderhoud nodig. Het grote plein bovenaan de lange trap vooraan in de oude stad is een prettige plek, ruim, veel banken, mooie beplanting en perfect zicht op de eronder liggende jacht- en vissershaven. Voor de rest zijn er naast een aantal moderne winkelstraten veel smalle steile straatjes en trappen. Na de lunch lopen we nog eens richting de vissershaven. Daar is het een verbazende drukte van belang. Veel vissersboten komen binnen varen en op de kade is het een af en aan rijden van koelwagens, groot en klein, die meteen de vangst in piepschuimbakken van de dag afvoeren. Het is zelfs dringen hier en daar. Leuk om naar te kijken. Vanmorgen vonden we geen internetpoint maar een eindje terug aan de boulevard komen we voorbij een speelhal met biljart, tafelvoetbal,gokkasten en ander spelvermaak die ook internet aanbiedt. We zetten het volgende verhaal en de bijbehorende foto’s op reismee, en kijken en beantwoorden wat mail. Vannacht nog hier en morgen weer een stukje verder.

Donderdag 6 februari 2014. 40 kilometer verder de zuidkust langs naar Eraclea Minio.

Niet een echt spectaculaire dag vandaag maar wel heel veel zon. In Eraclea Minoa is een Griekse opgraving met theater en restanten van huizen. Omdat hier zandsteen als bouwmateriaal is gebruikt, zijn de tribunes van het theater compleet afgesleten. Er zit een overkapping omheen om verder verval te voorkomen. De infobordjes zijn ook versleten. Het kleine museum is eigenlijk het meest interessant; er slaan en liggen mooie oude gebruiksvoorwerpen die goed bewaard zijn gebleven. We rijden voor de start van een strandwandeling (uit de Sunflowergids) door naar een parking bij restaurant Garibaldi, vlak aan zee. Heel mooi plekje met fantastisch wit zand. Er stopt een auto en de man brengt ons een grote zak citroenen….nee kost niks…hij heeft de auto vol liggen. Hartelijk dank maar wat moeten we met zo veel citroenen? We beginnen na de lunch enthousiast aan de eerste etappe naar het westen toe en zouden na 30 minuten Capo Bianco zonder moeite kunnen bereiken, om daarna bij de monding van de rivier Platani het vogelreservaat te bezoeken. Helaas blijk na een paar kilometer dat de route via het strand ophoudt bij hoge kliffen die in zee uitsteken. Dat was blijkbaar bij het uitkomen van de gids nog niet. Dus keren we terug. Dan een eind de andere kant op over het strand, dat jammer genoeg bezaaid ligt met vooral plastic afval. De hoge witte kaap is oogverblindend in de zon. Volgens de Capitoolgids is dit toch een van de mooiste stranden van Sicilië. Na een paar kilometer houden we het voor gezien en gaan tegen de wind in terug naar Lido Garibaldi, waar we voor de zekerheid nog even navragen of we hier vannacht kunnen blijven. Geen probleem en de pizzeria is ook open vanavond. Goed idee!!!

Vrijdag 14 februari 2014. Van Eraclea Minoa via Natuurpark Foce del Fiume Platani en Torre Salsa naar Lido di Rossello.

Na zeer rustige nacht met alleen de golven op de achtergrond vertrekken we van dit prima plekje. Gisteravond aten we pizza in het restaurant. Wat er van buiten uit zag als een min of meer houten barak, is van binnen een luxe restaurant met perfect gedekte tafels, een luxe open haard, tv-schermen en obers in zwart-wit kleding. We eten heerlijk, daar niet van, maar de bediening is uiterst formeel. We missen wat persoonlijke interesse. Drie mensen bedienen ons. We zien in de tijd dat we er zijn geen andere gasten. Het eerste doel vandaag is het nabijgelegen Natuurpark Foce del Fiume Platani, het park dat we gisteren via de strandwandeling niet konden bereiken. Daarvoor moeten we eerst een stukje van de S115 terug rijden (in de buurt van Borgo Bonsignore) en de bruine bordjes volgen. Een wandelpad voert door de duinen, begroeid met naaldbomen en eucalyptussen naar het strand. Wij willen naar de vogelkijkhutten aan de uitstroom van de Platani en daar kunnen we in eerste instantie ook nu vanaf het strand niet komen. Alweer veel rotzooi op het strand, o.a een dooie hond…... Onderweg naar het strand waren we enkele brede paden parallel aan het strand gepasseerd en dus zoeken we die op en lopen dan opnieuw richting de rivier. Nu vinden we wel de kijkhutten. Die geven echter zicht op de brede rietkraag die de rivier omgeeft. Het water zien we amper. In de lucht zien we wel wat roofvogels, o.a. een torenvalk. We vinden op de weg terug 3 stekels van een stekelvarken. Een bord aan het begin van het pad had dat wel aangekondigd, maar dat leek Nart sterk. Stekelvarkens in Europa? Wel dus. Verder zouden er bijeneters, scharrelaars en zeeschildpadden te zien zijn. Na anderhalf uur zijn we rond en terug bij de camper. We vervolgen dan weer de S115 oostwaarts naar het volgende natuurpark “Riserva Naturale Orientata Torre Salsa”. We rijden door tot we bij het bezoekerscentrum zijn. Dit is gesloten maar we kunnen wel de wandelingen maken die op infoborden staan aangegeven. Van boven af gaat het een heel eind naar beneden richting de zee. Een schitterend landschap tussen de gipsbergen door. We kiezen er twee uit die op elkaar zouden moeten aansluiten, maar…we vinden die aansluiting niet. We lopen door naar een andere ingang van het park en van daar af over de weg terug naar de start bij het bezoekerscentrum. Al met al een prachttocht en wat langer dan we hadden gedacht. Het weer is perfect dus het kan niet beter. Om vier uur zijn we terug en rijden door via een tweede cache op de route naar Lido Rossello, een piepklein gehuchtje aan zee net ten zuiden van Realmonte. We vinden er een kleine parking bij een sportveldje en er staan zowaar 2 campers. Nog even een blik op het strand , er ligt een cache maar we moeten te veel klauteren op de rotsen om er te komen dus die laten we voor wat het is. Wel vinden we op het strand, dat aan een kant bezaaid ligt met grote rotsblokken met schelpenfossielen erin, een groot kegelslakkenhuis. We willen hem meenemen maar de bewoner blijkt thuis te zijn en leeft nog. We zetten hem dan toch maar terug in de zee en maken alleen een foto ervan. Al met al was het een geweldige wandeldag vol met verrassende ontdekkingen.

Zaterdag 8 februari 2014 Bezoek aan de Valle dei Templi (Agrigento).

Gisteren zijn we de 4000 kilometergrens gepasseerd. Voordat we vertrekken maken we nog een korte wandeling over het strand, nu de andere kant op. We rijden vervolgens boven langs kliffen met aardig uitzicht. We passeren Empedocle (nogal wat industrie) en gaan bij de Eurospin supermarkt in Agrigento boodschappen doen. Deze stad ligt boven op de heuvel; de vallei met de tempels ligt daar onder. We dalen af en vinden na even zoeken de parkeerplaats bij de ingang. Voor 5 euro mogen we hier 24 uur blijven staan. Voor we op pad gaan om de Griekse tempels te bekijken lunchen we eerst. De zon schijnt volop maar net als we de parking aflopen, krijgen we opeens een regenbuitje op ons dak. We schuilen even onder de luifel van een kiosk en krijgen een paraplu van 3 mannen die daar ook even wachten tot de bui over is. We zijn nauwelijks 4 minuten verder of het wordt weer droog. We willen de plu teruggeven, maar die hoeven ze niet terug…. We gaan via een tunneltje onder de weg door en lopen dan via een ingevallen poort, naar de eerste opgravingen. Het hele gebied omvat een indrukwekkende verzameling van Griekse tempels uit de zesde tot de vierde eeuw v.C. Zoals we al eerder op andere archeologische plaatsen hebben gezien, zijn ook hier info-borden, die laten zien hoe het er vroeger heeft uitgezien. We komen twee, nu liggende, mannenfiguren (Telamons ) tegen, die vroeger de tempel van Zeus,( de grootste Dorische tempel die ooit werd gebouwd uit 480 v.C.) overeind hebben gehouden. We lopen het 1^e gratis deel van de opgravingsterrein af, steken de weg over en gaan daar verder na het betalen van de entree.(Nart heeft weer een gratis kaartje). Rechts van het centrale pad ligt direct de Tempio di Ercole (= Heraclestempel uit de 6^e eeuw v.C. en de oudste in de Valle dei Templi). We treffen het Duitse stel weer, dat we al enige keren eerder zagen:dus tijd om de namen uit te wisselen: Wolfgang en Monika. Ze maken dezelfde route als wij dus we zullen ze nog wel vaker tegen komen. Dan gaat het naar de nog grotendeels in takt zijnde Tempio delle Concordia (430 v.C., die 800 jaar later door christenen als kerk werd gebruikt). Net achter deze tempel ligt een gebroken Icarus, een modern bronzen kunstwerk en er staan eeuwenoude olijfbomen. Speciaal is ook dat de amandelbomen nu allemaal in bloei komen, een prachtig gezicht. Bij de tempel van Juno raken we in gesprek met een oudere man, die ons elk een kersenbonbon geeft! Hij heeft als kok gewerkt in Maasmechelen. Hij spreekt een aardig woordje Frans. We wandelen terug naar de hoofdingang en gaan het archeologisch park uit om nog wat geocaches op te zoeken. Ze liggen alle drie op de weg naar het Museo Regionale Archeologico. We bekijken daar nog even de San Nicolà kerk en een soort amfitheater. Bij de rotonde kijken we even naar de Tomba di Terone. Even na vieren zijn we dan weer op de camperplaats terug en genieten nog van de laatste zonnestralen. Als het donker is hebben we zicht op de twee grootste tempels die nu helemaal zijn verlicht.

Domenica 9 febbraio 2014. Valle dei Templi - Licata. (43 kilometer)

Deze zondag hebben we bestempeld als een rustdag, kalm aan dus. En ook uitslapen, want we gingen laat erin. Via onze tv-dongel in de laptop konden we gisteravond op RAI 1-sport een samenvatting kijken van de Olympische Spelen in Sochi. Natuurlijk was er veel aandacht voor de Italiaanse deelnemers en in een minuutje zagen we drie Nederlandse oranje schaatsers op het podium staan van de medaille-uitreiking 5 kilometer. Sven Kramer kwam in een flits voorbij, maar zijn tijd ging te snel; Blokhuizen tweede en wie nummer 3 was kregen we niet zo snel gezien/gehoord. Zo gaan we pas na half twaalf weer op pad. We rijden door een heuvelachtig, uitgestrekt tuinbouwgebied met veel plastic kassen. In Torre di Gaffe zien we een Nederlandse camper staan, de tweede in al die weken! We bereiken Licata gaan daar op zoek naar de haven. Daar zijn we tegen enen. Er staan nog 4 Italiaanse campers. Na de lunch kuieren we langs de waterkant, waar niet echt veel te zien is. Wel lopen er veel grote zwerfhonden. De vuurtoren passeren we en de Porto Turistico (jachthaven), waar veel grote catamarans liggen. In het er naast gelegen winkelcentrum neuzen we wat rond en ik vind er een paar mooie schoenen met 60% korting. Daarna maken we tot half vier nog een rondje door het centrum van Licata. Het is niet direct een heel spectaculaire stad, maar er zijn toch nog een aantal aardige plekken te vinden. We hopen een internetpoint te vinden. We vinden die ook wel in een goklokaaltje,maar alle computers zijn bezet. Als we later in de camper de sportzender willen kijken, kunnen we die hier niet ontvangen….Jammer. Geen Sochi dus vandaag…